Verhalen over kindjes die gebaren
Welk boekje wil je lezen?
Je doet het gebaar ‘boek’ dus ik ga mee naar de vele kasten vol boekjes om er eentje voor te lezen, maar je wordt al snel gefrustreerd want het boek dat ik voorlees is niet hetgeen dat jij wou horen.
Wanneer ik vraag welk boekje je dan wil lezen doe je het gebaar voor ‘hondje’ waarop ik antwoord ja maar we hebben veel boekjes over hondjes.. welk hondje bedoel je? En wat je dan doet vond ik echt geweldig: je begint het hele verhaal na te vertellen door de gebaren te gebruiken die we bij dat boekje steeds doen:
het ‘meisje’ zegt dat het ‘hondje’ moet gaan ‘zitten’ en hij geeft een ‘kusje’ wat een ‘lief hondje’ kom we gaan ‘spelen’ met de ‘bal’ dat vindt het ‘hondje’ ‘leuk’
Na deze hele reeks van gebaren , in de juiste volgorde, weet ik meteen welk boekje je bedoeld, ik neem het uit de kast en er volgt een hele luide jaaaaa terwijl je in je handjes klapt 🥰 alweer een driftbui vermeden dankzij gebaren, yes 🙌. Samen lezen we het boekje nog een keer of 5, mét bijhorende gebaren uiteraard 🙂
Gebaren in Plopsaland
Ik had er zelf nog niet bij stilgestaan maar ook op dit soort uitstapjes was het alweer superhandig en leuk dat we gebaren met jou. Je kon zelf aangeven op welke attractie je wilde door bijvoorbeeld het gebaar eend of konijn of glijbaan te maken, ook al stonden deze attracties aan de andere kant van het park kon je me toch vertellen dat je naar daar wilde. Je kon zelf aangeven met het gebaar ‘leuk’ en ‘nog’ welke je fijn vond en nog een keer wilde doen. Of net andersom: in de kikkertjes was je bang, dit gebaar ken je nog niet maar je loste dit mooi op door het gebaar ‘leuk’ te doen en intussen nee te schudden met je hoofd.
Toen je met papa op het houten molentje ging en ik even verderop een bankje zat te wachten, kwam je naar me toe gelopen en kreeg ik een heel verhaal van je. Je vertelde met je handjes dat je eerst op de kip had gezeten en dan op het varkentje en dat je het leuk vond. Zo mooi om te zien, zo mooi om je te begrijpen, zo mooi om écht te weten wat er in jouw hoofdje omgaat op zoon dag!
Wat nôg heel mooi was om te zien die dag was tijdens het aanschuiven in de wachtrij. Plots zag ik een paar mensen achter mij een mama gebaren naar de papa die bij de kinderwagen stond te wachten dat ‘de baby papa moest hebben’ om dan vervolgens de papa te zien teruggebaren ‘waar is de pap'?’
Wat een heerlijk moment om zo onverwacht te zien dat ouders steeds meer gebaren gaan gebruiken met hun kindjes, it made my day! :D
Dit geeft meteen nog een extra voordeel weer: dat je gebaren ook makkelijk tussen ouders kan toepassen en ze kan gebruiken als je op een afstand van elkaar bent. Altijd en overal, in elke situatie kunnen communiceren, hoe handig is dat?!
Waarom koffie plots zo belangrijk werd voor ons..
Mijn dochtertje is nog net geen 8 maanden wanneer ze haar eerste gebaar laat zien.. en je kan misschien al raden wat dit was? Juist, koffie ☕️☺️ niet meteen het gebaar dat ik had verwacht als eerste ‘woordje’ maar ik was zo ongelooflijk trots en enthousiast dat ze haar eerste gebaar heeft laten zien! het voelt net alsof ze haar eerste woordje heeft gezegd 🥳😍. Telkens ze koffie mocht helpen maken met papa maakten we het gebaar erbij, niet meer en niet minder dan dat, en zij heeft dit heel mooi opgepikt.
Dit verhaal maakt meteen ook duidelijk waarom gebaren gebruiken bij kinderen zoooo handig kan zijn! Zonder het gebaar hadden we nooit geweten dat zij in haar hoofdje bezig was met ‘koffie maken’ toen papa haar gisteren oppakte. Maar nu kon zij ons duidelijk maken wat ze graag wou!
Hebben wij dan expres een tas koffie gezet speciaal om haar glunderende oogjes te zien? Uiteraard ☺️😁
Ziekte en gebaren
Je bent ziek.. alweer 😞 ik ben de tel kwijtgeraakt hoe vaak je al boven de 39 koorts hebt gehad dit jaar.
Maar het is een situatie waarin ik extra dankbaar ben dat ik gebaren met je gebruik.
Je ‘verteld’ me dat je pijn hebt, je ‘verteld’ me dat je wil gaan slapen, je ‘verteld‘ me dat je liever yoghurt eet dan een boterham of dat je liever een extra papflesje drinkt vandaag i.p.v. patatjes te eten,…
Uiteraard weet ik dit ook zonder gebaren, tuurlijk, je bent mijn baby’tje. Ik ken je door en door en voel dit ook allemaal gewoon instinctmatig aan maar toch. De gebaren geven me extra rust, extra zelfvertrouwen, extra geruststelling dat je me dit zelf ook kan zeggen, op een moment dat ik het misschien gemist hebt, op een moment dat jij iets voelt wat voor mij onzichtbaar is, op een moment dat ik misschien even niet logisch nadenk, of gewoon.. steeds weten dat ik zeker aan het doen ben waar jij op dat moment nood aan hebt, want dat vertel je me.. met jouw schattige handjes!
Gebaren op afstand
We hadden een familiefeest op restaurant, en met zo een kinderstoel is het het makkelijkst dat we aan de kant zitten. Oma en opa zitten helemaal aan de andere kant van de tafel, met de hele familie tussen ons en hen in.
Op een bepaald moment zie ik dat je gebaren aan het doen bent, niet naar mij maar naar oma. Ondanks de afstand zijn jullie vrolijk aan het communiceren en laat je haar weten dat je een koekje aan het eten bent en dat het lekker is en je er nog eentje wil. Waarop ik oma zie gebaren ‘ga je mee koekje halen met oma ?’ En je meteen zegt ‘mama uit,uit stoel mama, oma koek mee’
Heerlijk die gebaren, superhandig dus op afstandjes en superhandig als bijvoorbeeld ook de grootouders mee de gebaren leren! 🥰
Zoekpuzzel
We lopen vaak samen door deze straat. Je maakt elke keer opnieuw verschillende gebaren van dieren, en na lang zoeken heb ik intussen overal de verschillende beeldjes op de vensterbanken, prentjes aan de ramen, de standbeelden in de tuinen, de echte dieren voor het raam of de afbeeldingen op muren , soms heel groot soms super klein, teruggevonden 😁 Alleen.. die kip die je steeds blijft gebaren, die kan ik maar niet vinden. Elke keer opnieuw, rond het zelfde huis doe je het gebaar kip, en je zegt het inmiddels ook maar waar dan?? 🤔ik zie het echt niet. Tot ik deze week toevallig omhoog keek..
Daaaaaar zat de kip, bovenop het dak 🐓😁 oef wat ben ik blij dat ik na maanden zoeken deze dan toch ook gevonden heb, en ik de persoonlijke zoekpuzzel van dieren die je onbewust voor me maakte heb kunnen oplossen 🥰
Wennen
Je bent twee jaar geworden en je gaat op de opvang dus naar de peutergroep i.p.v. de babygroep. Je doet het supergoed, speelt vooral graag met de speelgoed laptop, maar het is logischerwijs even wennen aan de nieuwe gezichten. Deze week zag je leidster P. voor het eerst en je had het weer eventjes moeilijk, maar al snel ontdooide je voor haar. Niet alleen omdat ook zij superlief is maar omdat ook zij gebarentaal kent en dus de hele tijd gebaren gebruikte met je. Je voelde je begrepen.. en jij begreep haar.. en het schepte een band tussen jullie. Echt mooi vond ik het om het verschil tussen ‘s morgens en ‘s middags tussen jullie te zien!! ❤️
Wat betekend ‘uk’?
Je bent aan het spelen en ravotten met papa, je hebt het super naar je zin. Plots stop je en zeg je tegen mij ‘uk’ je herhaalt het enkele keren ‘uk uk papa uk’
Oei.. ik begrijp je niet, wat betekend uk?? Je blijft het herhalen dus je wil me echt iets vertellen en langzamerhand hoor ik meer en meer frustratie in je stemmetje en komt er een frons op je gezicht.
Ik vraag of je het misschien ook met je handjes kan vertellen? En dan doen je handjes mee terwijl je ‘uk’ zegt.. nu begrijp ik het meteen: Oooh is spelen met papa ‘leuk’?
Er komt een opgelucht lachje op je gezicht en er volgt een luide ‘jaaaa, papa uk’ terwijl je het gebaar voor leuk maakt. Hoewel ik het ook kon zien, want dat je het leuk had dat zag ik zo ook wel natuurlijk 😊 vond ik het zo mooi dat je dit zelf kon zeggen. Ik kon even in je hoofdje kijken en zien dat je dit belangrijk vond om te delen met me. Dankzij de gebaren kon ik ook echt begrijpen wat je wilde vertellen.
Wat een mooi moment, dat opgeluchte gezichtje toen ik je begreep vergeet ik niet snel meer 🥰
Gebaar op de foto: leuk
Gebaren op de opvang / grenzen aangeven
Ik kreeg een blije foto van jou van de kinderopvang. Wat fijn om te zien dat je het daar zo naar je zin hebt!
Maar wat vind ik het ook fijn om telkens te horen dat je zo goed alles aangeeft met gebaren, ze begrijpen perfect wat je bedoelt en dus hoef je daar ook nooit te huilen want je kan ‘zeggen’ waar je nood aan hebt, je kan je gevoelens uiten én je geeft ook duidelijk je grenzen aan door het gebaar genoeg of klaar te doen.
Vorige week toen ik je kwam ophalen vertelden ze me dat jullie lekker gek aan het doen waren met kietelaanvallen. Tot je het beu was en dit aangaf met het gebaar genoeg. Ik vind het fantastisch dat je nu al zo je grenzen leert aangeven, en ik vind het al helemaal fantastisch dat we een kinderopvang hebben die begrijpen dat gebaren echt zinvol en handig zijn en al jaren gebaren met alle kindjes die daar komen.
Een welgemeende dankjewel @kinderopvangpoppeke 🙏😊 (www.kinderopvangpoppeke.nl)
Het gebaar ‘genoeg’
Ik leerde haar het gebaar voor ‘genoeg’ heel handig tijdens het tafelgebeuren want zo kan ze me altijd tonen wanneer ze genoeg gegeten of gedronken heeft. Zoals ik in de cursus vermeld: kies altijd gebaren die bij jullie persoonlijke situatie passen, gebaren die voor jullie handig zijn.
Voor mij was dit bijvoorbeeld een handig gebaar omdat ik niet zo fan ben van ‘je móét je bordje leeg eten’
Dit kon ook perfect met het gebaar ‘klaar’ aangegeven worden wat ze trouwens in het begin deed, maar monkey see monkey do 😄 en dus begon ze me gewoon na te doen wanneer ik telkens ‘heb je genoeg?’ zei en deed. Tijdens het samen spelen deed ze plots ook het gebaar genoeg. I.p.v. te zeuren of me weg te duwen deed ze ‘mama genoeg’ En niet ‘klaar’ want ze was niet klaar met spelen, ze wilde gewoon zelf spelen en zelf haar eigen fantasie laten werken zonder mama haar hulp, mama moest gewoon kijken 😁
Ik voel mezelf in het rood gaan omdat jij de hele dag huilt.. tot.. je met gebaren toont waarom je huilt
Je huilt, de hele dag door, waarom? Ik begrijp het niet en ik wordt stilaan enorm gefrustreerd. Wat scheelt er toch met je? Waarom stop je niet met huilen? Ik voel mezelf korter en bozer worden want ik heb veel te doen tot.. je het gebaar ‘zus’ maakt.. en plots weet ik het, je zus is gaan logeren bij oma en je mist haar want jullie spelen veel samen. Het moet ook enorm lastig zijn voor je om niet te snappen wat er gebeurd , waar is ze plots naartoe? wanneer komt ze terug? komt ze terug? Gaan er nog mensen verdwijnen want papa is ook niet thuis? Je kan geen vragen stellen maar dankzij jouw gebaar weet ik nu wat er scheelt! Ik voel de rust meteen over mij stromen en ik knuffel je en praat zachtjes tegen je. Ik ben hier liefje, alles is ok, mama blijft bij jou en morgen is zus terug. We voelen ons beiden kalm worden en het werk? Dat blijft maar lekker liggen, nu ben ik er gewoon voor je en knuffel ik met je tot je weer op je gemak bent.
Een beeld zegt meer dan woorden
Omdat een beeld soms meer zegt dan woorden, deel ik graag met jullie deze foto.. Het vertelt wat onze dochter -qua voeding- allemaal kon vragen door middel van gebaren, ze was op het moment van deze foto 15 maanden oud:
-> melk -soepstengel -water -boterham -chocolade -(knijpzakje) fruit -banaan -koek -chocolade koek -chocopasta -pap -appel -ei
Ik heb het waarschijnlijk al vaak gezegd, maar ik vind gebaren met mijn dochtertje echt zoooo handig ☺️ ik vind het heerlijk dat ze zelf kan aangeven dat ze honger of dorst heeft, en ook haar voorkeur kan ‘uitspreken’ van waar ze zin in heeft, zonder dat ze moet huilen of wijzen naar iets wat misschien net niet in haar zicht staat. Het geeft zoveel rust zowel voor haar als voor mij!
Een lieve mama die al een tijdje de cursus toepast bij haar dochtertje van 18 maanden vertelde me dit:
“het is echt erg handig, we hebben er al veel gebruik van gemaakt. Vooral wanneer ze soms een ander woord zegt dan wat ze eigenlijk bedoelt is dit handig. Zo zegt ze bijvoorbeeld zowel tegen een koekje als een boekje het woord ‘koekje’. vroeger begrepen we niet dat ze geen koekje wilde terwijl ze er toch eentje vroeg ?? Of ze zegt ‘eendje’ tegen een speelgoed eendje maar ook voor haar bekertje drinken. Toen we telkens haar speelgoedje gaven als ze ‘eend’ zei begon ze te huilen. Gelukkig maakt ze nu het gebaar ‘eend of drinken’ en kan ze zo duidelijk maken welke van de twee ze wil. Wauw dit scheelt een hele hoop frustratie en tijd! Wij gaan zeker door met nog meer gebaren aan te leren”
Gebaren ter verduidelijking
Ze helpt me bij het ophangen van de was en zegt dan plots
‘kijk mama, een olifant’. ik kan nog even niet volgen en vraag ‘zie je een olifantje op een t-shirt? ‘
‘Neeeee mamaaah’ krijg ik al zuchtend terug te horen (peuterpuberteit?☺️) ze wijst opnieuw naar het wasrek en herhaalt ‘kijk, olifant’
Het heeft nog even geduurd voor ik hem zag maar dankzij de verduidelijking ‘grijs neus olifant.. surf? (Slurf idd ☺️) en groen dikke billen olifant (ze is gek van het liedje -ze kunnen zeggen wat ze willen..- 🤷♀️🙂)
Maar goed, toen zag ik de olifant dus ook in de kleren, wauw wat een fantasie, zonder haar had ik het nooit gezien! 🐘💛
Dit is een typisch voorbeeld waarbij gebaren heel goed tot hun recht kunnen komen. Kindjes zien dingen die wij niet (meer) zien, heel frustrerend als ze dan die olifant zou zien maar het niet kan uitleggen aan mij als ze nog niet (goed) kan praten. Door gebaren zou ze dus nog wel kunnen ‘zeggen’ dat ze daar een olifantje in zag en zou ik weten wat er in haar hoofdje omgaat. -> verbinding, connectie, elkaar begrijpen, geen frustratie, zelfvertrouwen,..
Gebaren en fantasie
Toen je nog niet kon praten gebaarde je steeds ‘eend’ naar het brandblusapparaat.. ik kon niet goed volgen wat je bedoelde maar toen je ging praten wees je nog steeds naar de brandblusser terwijl je ‘eend’ zei en gebaarde. Eend? Er staat toch nergens een eendje op of het zijn ook niet die kleuren 🤔
maar toen je nog beter ging praten zei je ‘mond eend’
Aaaaah nu snap ik het, jij zag al die tijd een eendenbek in het handvat van de blusser ☺️ geweldig ! 🦆🥰
Hoewel ik het niet meteen had begrepen vind ik het zalig dat je je wel al die tijd al kon uiten, want anders had ik nooit geweten wat jij hierin zag, heerlijk toch die kinderlijke fantasie 😍
Gebaren en carnaval
Tijdens de carnavalsoptochten is er luide muziek en hebben de kinderen koptelefoons op om hun oren te beschermen en minder prikkels binnen te krijgen. Natuurlijk versta je elkaar dan niet meer goed.. ook hier had ik nog niet bij stilgestaan maar kwamen gebaren goed van pas. Onze jongste ging spontaan gebaren wat ze zag, een schaapje op een praalwagen en een olifant, kabouters en paddestoelen , en ze gebaarde ook dat ze het leuk vond 🙂
Nog meer fantasie
Je wijst naar de tuin buiten en zegt aap.. ik denk, nou dat kan niet kloppen 🤔😁dus ik vraag of je het met je handjes kan verduidelijken. Je zegt opnieuw aap, doet het gebaar voor aap én maakt een aapjesgeluid terwijl je naar de tuin wijst. Ik vraag zie je een aap? Je zegt ja.. bedoel je dat je een vogel ziet? Nee..
Bedoel je die boom daar? Nee, aap..
Je blijft tegen ons allemaal over de aap in de tuin vertellen en gebaren dus dit wil ik dit toch even uitzoeken, ik haal de gebaren weer boven want dan begrijpen we elkaar vlotter. ‘Waar zie je de aap?’ Ze wijst naar de trampoline maar ik lok toch nog even het gebaar uit ☺️ dan doet ze het gebaar voor trampoline en hoewel ik het er absoluut niet in zie snap ik plots wat ze bedoelt..
Het boomstammetje met eten voor de vogeltjes dat aan de trampoline hangt lijkt voor jou blijkbaar op een aapje 🤭🐵. Het had wel schattig geweest maar ben toch blij dat er geen echt aapje in de tuin zit 🙈