Er is erg veel keuze in het aanbod qua speelgoed, qua spel, qua materiaal, maar ook qua kleuren. Tegenwoordig zie je dat we vaker afstappen van het originele felgekleurde speelgoed, met veel licht lawaai en kleur. Maar is dit ook goed?
Tuurlijk, je houdt het als ouders beter vol omdat je minder prikkels via verschillende zintuigen binnen krijgt, en ook voor prikkelgevoelige kindjes kan dit een super oplossing zijn. Zeker op slaapkamers waar ze juist rust moeten vinden. Maar let op dat je dit niet gaat doen enkel en alleen omdat jij dit mooi vindt, of omdat dit mooier in jullie woonkamer staat. Speelgoed heeft een doel: we willen namelijk dat het kindje zich gaat ontwikkelen, en nieuwe dingen gaat bijleren. Het dient net om zijn zintuigen te gaan stimuleren en hoe doe je dit? Met licht, geluid en kleur, het trekt hun aandacht.
Welk speelgoedje prefereert jouw kindje als je ze naast elkaar legt? Kiest hij een zachtkleurig stil speeltje, of grijpt hij net naar het felgekleurde ding dat licht en/of lawaai maakt? Vergeet niet dat je kindje al een eigen mening en voorkeur heeft, en dat je hier gerust aan mag toegeven. Welk verkiest hij zelf? Test het maar eens, ik ben even benieuwd als jullie :)
Als pasgeboren baby’tjes net kunnen kijken hebben ze vooral contrasten nodig, zwart-witte kleuren. Nadien komt daar de kleur rood bij. Je hebt meer en meer leuke speeltjes of knisperboekjes in deze kleuren én in leuke patronen die de aandacht van de baby’s trekken en voor hun ontwikkeling zorgen. Daarna gaan ze de kleuren geel en groen zien en nadien ook blauw. Nog later komen ook de andere kleuren erbij. Het feit dat dit speelgoed dus vaak in deze primaire kleuren gemaakt is komt hierdoor. Ze snappen het begrip ‘kleur’ misschien nog niet, en ze kennen de kleuren nog niet, maar ze zien en onderscheiden het al wel waardoor er in de hersentjes al iets gaat activeren.
Persoonlijk vind ik die mooie pastelkleurtjes of beige tinten ook een pak leuker en aangenamer om naar te kijken maar deze zal je dus niet veel bij mij thuis vinden. Ik koos bewust voor het opvallende speelgoed en kan hiermee ook veel mee doen. Alle potjes, poppetjes, regenboogjes, autootjes enzovoort benoem ik telkens met de kleur waardoor ze eigenlijk alle kleuren kende nog lang voor ze 2 jaar oud waren.
Het lawaaierig speelgoed heeft ook zijn nut, hoewel ik dit veel heb opgelost door een stuk duct-tape op de luidspreker te kleven waardoor het geluid veeeeel zachter werd. #momhack #livesaver :) Dit was niet alleen voor mij veel aangenamer zo maar ook mijn kinderen speelden op deze manier liever met het speelgoed. Ze waren duidelijk minder bang en minder overprikkeld. Maar ze vonden de vele liedjes die die dingen maakten wel geweldig en leerde er ook van bij. Het felle lichtje vonden ze gewoon leuk, zeker als het wat donkerder was maar ze vonden het ook heel leuk om het aan en uit knopje te ontdekken en dat je daarmee dat lichtje kon laten branden of laten stoppen.
In de kamers had ik ook vooral rustige tinten, omdat ik vond dat ze daar vooral sliepen en rustig moesten zijn, mooie beige lakentjes en een beertje in dezelfde tint, niet teveel afleiding en prikkels. Maar ook hier ben ik intussen moeten afstappen van dat idee. Mijn beide kinderen gaven duidelijk aan dat zij veel liever een schreeuwerig rode en gele Bumba en Bumbalu in bed hadden terwijl ze gedekt waren onder een dekentje met zoveel mogelijk diertjes op in alle kleuren van de regenboog, terwijl hun lievelingsspulletjes mee in hun kamer stonden. Dit gaf hen juist rust, een veilig gevoel, een eigen identiteit. Ik stimuleer graag hun persoonlijke voorkeur en keuzes dus ben ik hier gewoon in meegegaan, uiteraard wel met grenzen aangeven.
Ik kies er wel ook bewuster voor om bijvoorbeeld een effen speeltapijt te nemen, of bijvoorbeeld witte kasten en kindertafeltjes, zodat het contrast wel blijft opvallen. Het speelgoed is met kleur, de meubels en omgeving creëeren een beetje rust terug.
De keuze van het materiaal vind ik zelf een moeilijke. Ik ben helemaal voor het milieu en wil mijn beste beentje hierop voor zetten, maar qua speelgoed twijfel ik soms of ik beter ben met dat mooie houten speelgoed of dat schreeuwerige plastieken. Qua kleur ed heb ik mijn mening al gegeven, qua materiaal twijfel ik soms nog, zeker als ik dan merk dat dat dure houten speelgoedje met de milieuvriendelijke/kindveilige verf al na enkele dagen afbladdert of kapot is nadat ze er 1 keer hard mee gegooid heeft. Terwijl dat plastiek speeltje van bijvoorbeeld Fisher-price al verschillende generaties meegaat en doorgegeven wordt én makkelijk af te wassen is. Ik heb hier voor de gulden middenweg gekozen en ik heb een mengeling. Ik kijk goed naar de kwaliteit en kies met het open-end speelgoed meer voor hout, terwijl ik voor andere ontwikkelingen eerder zal kiezen voor V-tech en Fisher-price achtigen omdat deze ook lang meegaan. Gewoon plastiek rommeltjes of iets waar ze niet lang mee kunnen spelen probeer ik meer en meer te vermijden.
Geef ik hierdoor commentaar op mensen? Nee, en dat is ook absoluut niet mijn bedoeling! Wil ik hierdoor zelf commentaar krijgen? Nee, alsjeblieft niet. Iedereen doet zijn ding en zijn best, en iedereen kent zijn eigen kind het beste. Ik wil dit vooral bespreekbaar maken en mijn visie hierop delen omdat ik al ouders tegen ben gekomen die hier nog niet bij stil hadden gestaan. Er komt ook zoveel op je af als je ouder wordt en het is voor iedereen een zoektocht, ook voor mij.
Kan ik je met deze blog helpen? Top! Ben je hier niks mee, geen probleem. You do you, me do me , en daar is absoluut helemaal zeker en vast niets en dan ook niets mis mee :) Ik wens jullie vooral veel speelplezier samen met jullie kindje, met gelijk welk speelgoed en in gelijk welke vorm of kleur, zolang jullie maar samen genieten!
